Stockholm, 1. ferð

Sara kom til mín um kvöldið þann 23.okt. Ég sótti hana útá Malmö centralstation en kjáninn sem ég er sagði henni óvart að fara út af á einni stöð of snemma. Það var nú ekki alvarlegra en svo að hún hoppaði bara uppí næstu lest og var komin 15 mín seinna. Morguninn eftir höfðum við pantað bílaleigubíl á netinu hjá Avis vini okkar. Við skelltum okkur til þeirra kl.10 en kjáninn sem ég er gleymdi að taka með mér kreditkort, því það þarf greinilega alltaf þegar maður leigir sér bíl. En það hef ég aldrei gert áður í eigin persónu. Sem betur fer var Sara með sitt á sér þannig að það reddaðist, og herramaðurinn sem ég er lagði inná hana bara þegar við komum heim.

En ég var ekki bara kjáni í þessari ferð, fall er fararheill... ég stóð mig mjög vel það sem eftir var. Smurði meira að segja fullt af nesti fyrir okkur...

Þannig æxlaðist það að við lögðum af stað til Stockholm kl.11 þann 24.okt. Hrafnhildur og Torbjörn lánuðu okkur GPS tæki sem kom að góðum notum. Ferðin gekk vel þangað til við vorum nánast komin að Jynköping, EN ÞÁ BILAÐI BÍLLINN! Gat nú skeð. En við tókum þessu af þroska, hringdum strax í Avis sem hringdi strax í dráttarbíl sem hringdi svo aftur í Avis og læt senda nýjan bíl handa okkur. Eftir einn og hálfan tíma vorum við komin aftur á veginn og létum eins og ekkert hefði í skorist.

Eitt sem maður sér þegar maður keyrir um Svíþjóð... mikið af trjám. Hálfa leiðina sér maður ekkert útsýni fyrir öllum trjánum. En þegar maður kemur að vötnunum hjá Jynköping fer að "létta til" og maður getur dáðst að náttúrunni.

Við komum inní Stockholm þegar það var orðið dimmt, um kl.19:30. Og viltumst við eða hvað? Já , við viltumst. Það sem við klikkuðum á var að fylgja bara myndinni á GPS tækinu. Þetta er rosaleg borg með slaufum sem geta orðið alltað 3ja hæða. Götu netið er svo þykkt að það var varla hægt að sjá hvort maður ætti að beygja til vinstri eða hægri á skjánum. Eftir að hafa keyrt í tvo hringi benti Sara réttilega á það að við ættum frekar að fylgja götuheitunum. Það gerðum við og þá fórum við að rúlla í rétta átt.

Komum til Dúddu kl.20 eins og planað hefði verið. Dúdda er systir mömmu Söru og býr í Stockholm, bara svo þið vitið. Þar var okkur boðið í mat og svefn, sem við þáðum með þökkum.

Daginn eftir fórum við niðrá Drottningargötu í miðbænum og röltum hana þangað til við komum inná Gamla Stan eyjuna. Þar er elsti hluti borgarinnar og það var mælt með því við okkur að við færum þangað. Mjög fallegt, en þegar maður býr í Lund, þá sér maður svipuð hús nánast á hverjum degi. Frá Gamla Stan fórum við í bátsferð til Tívólísins og til baka, en tívólí-ið var lokað svo við fórum ekkert í það. Aðalega til þess gert að sjá borgina.

Fyrir þá sem ekki vita er Stockholmur byggður á árósum, þ.e.a.s. eyjum. Sem gefur borginni mjög sterkan svip og ég heillaðist alveg undir eins. Get varla beðið að fara aftur... það fer nú samt að styttast í það. Rolf kennarinn minn og allir tónsmíða nemendurnir fara á klassíska tónlistar hátíð þar í boði skólans 6.-8. nóv. Þá verður stuð !!

Saríanna frænka Söru (25 ára) hitti okkur seinni partinn og gat sýnt okkur aðeins um borgina og sagt okkur hluta af sögu hennar.

Við Sara ákváðum að vera ekkert að fara á djammið að þessu sinni, fórum heldur heim til Dúddu í Sushi og spjall. Sátum, borðuðum og spjölluðum allt kvöldið. Frá 19-24. Ótrúlega kósý og mjög mikilvægt fyrir mig að eiga svona stórar fjölskyldu máltíðir þar sem ég borða oftast einn hérna úti í herberginu mínu.

Talandi um fjölskyldur þá eru foreldrar mínir líklegast í loftinu núna á leiðinni í heimsókn. Ég tek á móti þeim útá Lund Central rúmlega 13. Alltaf gaman að fá heimsóknir !

Daginn eftir keyrðum við af stað heim. Við ætluðum að leggja af stað kl.9:30 en töfðumst í dýrindis morgunverði og kveðjum til rúmlega 10. Þegar við vorum rétt komin út fyrir borgina hringir Dúdda í okkur: "krakkar ég gleymdi að segja ykkur að það er kominn vetrartími núna". Sem þýðir einfaldlega það að við græddum einn klukkutíma og vorum því lögð af stað á hárréttum tíma! Svona erum við ótrúlega stundvís (og heppin).

Ferðin heim gekk hrakfallalaust fyrir sig nema Sara fékk pizzu í hádegismat sem henni fannst ekki góð :P

Áfram með gleðina!

p.s. ég ætla að setja inn fleiri myndir og kannski video þegar síminn minn nær að hlaða sig. Hleðslutækið hlýtur að koma í dag...

töf

Sæl öll sömul. Ég ætlaði að koma með rosalegt blog í dag... myndir, video og sögur... en svo varð síminn minn rafmagnslaus og þar eru nokkur video sem ég ætlaði að nota. Undir venjulegum kringumstæðum myndi ég bara hlaða hann, en ég gleymdi hleðslutækinu hjá Dúddu útí Stokkhólmi. Ekki er þó öll von úti því það er á leiðinni í póstinum og ætti að koma til mín á morgun... þá kemur roslega blogið :)

samskiptaörðuleikar!

på väg til Stockholm!

Sara kemur á morgun í heimsókn nr.2. Við erum búin að taka frá bíl hjá Avis og ætlum að keyra til Stockholm snemma á föstudaginn. Ferðin tekur örugglega svona 6-7 tíma er mér sagt, en við fáum lánað GPS tæki hjá Hrafnhildi þannig að ég hef engar áhyggjur. Við gistum hjá frænku Söru í einu af úthverfunum. Minnir að Sara hafi sagt að gatan héti Hjartargata. Hún bara leiðréttir það ef svo er ekki ... Ég hlakka allavega óóótrúlega til og get varla beðið. Löngu kominn tími á að breyta aðeins til í rútínu hversdagsins. Það kemur líklega brjálað mynda og videoblog eftir helgi ! En þangað til...

... áfram með gleðina...

Video gláp

Núna er önnur yfirferð hafin. Í gær horfði ég aftur á Godfather og The Sea Hawk. Í dag er það The pianist og 8 mile... kannski fleiri. Í annarri yfirferð horfi ég á myndina og punkta hjá mér alla staði þar sem tónlist kemur fyrir og kannski smá punkt um það afhverju tónlistin sé þarna en ekki annars staðar. Í þriðju yfirferð þá hoppa ég bara beint á tónlistarstaðina og sé hvort það séu einhverjar leyndar tengingar á milli þeirra.

Sumir myndu segja að þetta væri nú frekar skemmtileg gerð af rannsóknarvinnu fyrir ritgerð. Bara horfa á bíómyndir. Jú jú ég get alveg tekið undir það, en þetta er líka mjöööög tímafrekt. Kostir og gallar við allt.

Þar sem ég er að skrifa um frumleika í nútíma kvikmyndatónlist , þá er næsta verkefni að finna einhverja mynd sem er yndislega ófrumleg þegar kemur að tónlistar framsetningu. Þá mynd ætla ég að hafa sem miðpunkt ritgerðarinnar... síðan flokka ég allar hinar myndirnar niður í flokka og tala um þær með hliðsjón af þessari yndislega ófrumlegu.

Áfram með gleðina...

p.s. svona í lokin verð ég að benda ykkur á merkilega grein sem rithöfundurinn Andri Snær skrifaði á vísir.is. Skyldulesning fyrir alla: "úr einu ruglinu í annað"